फुलपाखरू वाल्व्ह: वेफर आणि लगमधील फरक

वेफर प्रकार

+फिकट
+स्वस्त
+सुलभ स्थापना

-पाईप फ्लॅन्जेस आवश्यक आहेत
-केंद्र करणे अधिक कठीण
-एंड वाल्व म्हणून योग्य नाही
वेफर-शैलीतील फुलपाखरू वाल्व्हच्या बाबतीत, शरीर काही नॉन-टॅप केलेल्या मध्यवर्ती छिद्रांसह कुंडलाकार आहे. काही वेफर प्रकारांमध्ये दोन तर इतरांचे चार आहेत.

फ्लॅंज बोल्ट दोन पाईप फ्लॅन्जेसच्या बोल्ट छिद्रांद्वारे आणि फुलपाखरू वाल्व्हच्या मध्यवर्ती छिद्रांद्वारे घातले जातात. फ्लॅंज बोल्ट कडक करून, पाईप फ्लॅंगेज एकमेकांच्या दिशेने खेचले जातात आणि फुलपाखरू वाल्व्ह फ्लॅन्जेसच्या दरम्यान क्लॅम्प केले जाते आणि त्या जागी ठेवले जाते.

लग प्रकार

+एंड वाल्व* म्हणून योग्य
+मध्यभागी सुलभ
+मोठ्या तापमानातील फरकांच्या बाबतीत कमी संवेदनशील

-मोठ्या आकारांसह वजनदार
-अधिक महाग
लग-शैलीतील फुलपाखरू वाल्व्हच्या बाबतीत शरीराच्या संपूर्ण परिघावर तथाकथित “कान” असतात ज्यात धागे टॅप केले गेले होते. अशाप्रकारे, फुलपाखरू वाल्व प्रत्येक दोन पाईप फ्लॅन्जेसच्या विरूद्ध 2 स्वतंत्र बोल्ट (प्रत्येक बाजूला एक) ने कडक केले जाऊ शकते.

कारण फुलपाखरू वाल्व दोन्ही बाजूंच्या प्रत्येक फ्लॅंजला वेगळ्या, लहान बोल्टसह जोडलेले आहे, थर्मल विस्ताराद्वारे विश्रांतीची शक्यता वेफर-स्टाईल वाल्व्हपेक्षा लहान आहे. परिणामी, मोठ्या तापमानातील फरक असलेल्या अनुप्रयोगांसाठी एलयूजी आवृत्ती अधिक योग्य आहे.

*तथापि, जेव्हा लग-स्टाईल व्हॅव्हलचा शेवट वाल्व म्हणून वापरला जातो, तेव्हा एखाद्याने लक्ष दिले पाहिजे कारण बहुतेक लग-शैलीतील फुलपाखरू वाल्व्हमध्ये त्यांच्या “सामान्य” प्रेशर क्लासपेक्षा अंतिम वाल्व्ह म्हणून कमी जास्तीत जास्त परवानगी दबाव असेल.